Miejscowość leżąca przy drodze Grybów - Krynica na wysokości 380 m n.p.m. pomiędzy wzniesieniami Mala Kiczerka od wschodu i Dział od zachodu. Miejscowość leżąca przy drodze Grybów - Krynica na wysokości 380 m n.p.m. pomiędzy wzniesieniami Mala Kiczerka /545 m n.p.m./ od wschodu i Dział /692 m n.p.m./ od zachodu. Na terenie wsi znajdują się źródła wody mineralnej o właściwościach leczniczych.
Atrakcją są kąpieliska na rzece Biała, tereny do uprawiania turystyki pieszej, rowerowej i uprawiania sportów zimowych.
Według legendy istnieje podziemne przejście łączące Florynkę z górą Chełm, w którym przed laty ukrywali się zbójnicy.
W centrum stoi kościół - dawna cerkiew greckokatolicka z 1875 r z XVII wiecznym barokowym ołtarzem.
Przy drodze do Krynicy znajduje się cmentarz żołnierski z I wojny światowej z obeliskiem zwieńczonym orłem.
Atrakcją są kąpieliska na rzece Biała, tereny do uprawiania turystyki pieszej, rowerowej i uprawiania sportów zimowych.
Według legendy istnieje podziemne przejście łączące Florynkę z górą Chełm, w którym przed laty ukrywali się zbójnicy.
W centrum stoi kościół - dawna cerkiew greckokatolicka z 1875 r z XVII wiecznym barokowym ołtarzem.
Przy drodze do Krynicy znajduje się cmentarz żołnierski z I wojny światowej z obeliskiem zwieńczonym orłem.
Historia:
Pierwotnie wioska nazywała się Flornikowa i założona została na prawie magdeburskim jako wieś królewska.
Za panowania Władysława Jagiełły była własnością biskupów krakowskich i wtedy wchodziła w skład tzw. Państwa Muszyńskiego zwanego też Kresem Muszyńskim. W tym czasie też zasiedlona została przez pasterzy wołoskich, a w 1574 r. przeniesiona na prawo wołoskie.
W listopadzie 1918 r. utworzono tutaj tzw. Rusko-Łemkowską Republikę w skład której weszły okoliczne wsie. Zlikwidowano ją na początku 1920 r.
Po II wojnie światowej ludność łemkowska została przesiedlona głównie na Ziemie Zachodnie.
Za panowania Władysława Jagiełły była własnością biskupów krakowskich i wtedy wchodziła w skład tzw. Państwa Muszyńskiego zwanego też Kresem Muszyńskim. W tym czasie też zasiedlona została przez pasterzy wołoskich, a w 1574 r. przeniesiona na prawo wołoskie.
W listopadzie 1918 r. utworzono tutaj tzw. Rusko-Łemkowską Republikę w skład której weszły okoliczne wsie. Zlikwidowano ją na początku 1920 r.
Po II wojnie światowej ludność łemkowska została przesiedlona głównie na Ziemie Zachodnie.
